3D printen is een van de beste manieren om goederen in kleine aantallen te produceren. Kunststof 3D printen heeft echter één belangrijk nadeel: onderdelen met een grove oppervlakteafwerking. Poederbedfusieprocessen zoals selectief lasersinteren (SLS) en HP Multi Jet Fusion (MJF) laten een matte, suikerklontjesachtige oppervlakteafwerking achter. Fused deposition modeling (FDM) laat duidelijke laaglijnen zien. De afgelopen 30 jaar heeft oppervlakteafwerking na het proces, zoals tumbling met schurende media, handmatige afwerking of coatings, de oppervlakteafwerking van 3D-geprinte onderdelen licht verbeterd. Als cosmetica een prioriteit is, kunnen ingenieurs voor andere processen kiezen, zoals spuitgieten, machinale bewerking of gegoten onderdelen van urethaan.